dinsdag, Yangshuo

Wie wat van China wil zien, is veroordeeld tot autobussen en smalle en vooral steile weggetjes. Dus stapten wij vanochtend welgemoed in de bus die ons naar een theeplantage zou brengen. Daar aangekomen kregen we een rondleiding door de theevelden en leerden dat thee gemaakt wordt van jonge blaadjes, die geplukt moeten worden als een takje met twee blaadjes en een jonge scheut.

Daarna mochten we het zelf proberen. Best leuk werk, maar vermoeiend in de hete zon. De theeplukkers verdienen naar Chinese begrippen best redelijk:
omgerekend 106 euro per dag. Dat is netto 2120 euro per maand. Ik weet natuurlijk niet hoe hoog de huur van een huis is, maar een beetje maaltijd in een restaurant kost 3 euro, zelfgekookt is vast nog veel voordeliger en kleding kost ook bijna niks.

Na de theepluk zagen we hoe de thee verwerkt wordt en we sloten af met een theeceremonie, waarbij we diverse theesoorten mochten proeven. Ook dat was leerzaam, want het blijkt dat je de lekkerste thee niet zet met kokend water, maar met water tussen de 70 en 80 C.

Vervolgens stapten we weer in de bus en toerden langs prachtige vergezichten naar het uitkijkpunt der uitkijkpunten. Het was even klimmen in de hitte (470 traptreden en 36 C) maar het uitzicht was fenomenaal. Veel foto's gemaakt, die zullen we volgende week thuis uploaden.

Verzadigd en verkwikt na de gezamenlijke lunch (lunch en diner zijn altijd rijsttafels met heerlijke gerechten) bij een leuke familie hoog in de bergen, leidde de gids ons naar stone city. We dachten dat dat weer een soort Orvelte zou zijn, maar niet bleek minder waar.

Stone City is een gedeeltelijk vervallen dorp, waar we konden zien hoe de arme plattelandsmensen leven en dat was schokkend. We zijn bij twee families in huis geweest (wel een beetje gênant om zo aapjes te kijken) en hun huisjes zijn niet meer dan een stal. Vrijwel geen meubels, geen sanitaire voorzieningen, maar grappig genoeg wel een tv en een WiFi- kastje. De bedden zijn niet meer dan een paar houten planken met een rieten matje erop. In het huis van het jonge gezin stonden ook een super de luxe kinderwagen en een flessenwarmer. Dat detoneerde wel wat (als je dan echt in een armoedig huisje bent...) maar wel een prettig idee dat de baby warm en droog kan liggen als de wind en de regen door de gaten in het dak naar binnen gieren.

Terug in het hotel besloten we even ergens te gaan koffiedrinken en daarna sloegen we aan de wandel. Eerst kwamen we langs een grote overdekte markt, waar tot onze afschuw ook jonge katten EN kattenvlees en honden EN hondenvlees werd verkocht. Nou ben ik niet zo'n pieperd, maar bij het zien van al die katjes in kooien die voor een toonbank met duidelijk herkenbaar kattenvlees stonden, kreeg ik wel even een brok in mijn keel... Helaas geen Partij voor de Dieren in China, dus maar snel verder gelopen!

Net buiten het centrum kwamen we bij een grote rivier met boulevard. Er werden bruidjes gefotografeerd in de ondergaande zon, er voeren pijlsnelle bamboe bootjes over het water en op de achtergrond raakten de pieken van het Karsgebergte bijna de nevelige hemel. Zo mooi dat je het gevoel hebt in een ansichtkaart beland te zijn.

Het werd snel donker en bleef bloedheet, dus hebben we snel ergens gegeten en liggen nu op onze koele hotelkamer.