zaterdag, lange reisdag naar Guilin
Blijf op de hoogte en volg ErnaGertEkkelkamp
24 September 2016 | China, Guilin
Pffff wat een dag!
Vanochtend om 6 uur zijn we in de bus naar het vliegveld in Kunming gestapt. Normaal gesproken duurt die trip 5 uur, maar vanwege een aardverschuiving zouden we een omweg door de bergen maken en zou het wat langer duren zei de gids.
Van omweg was echter geen sprake. Na 2 uur tolweg reden we via een 80 km weg de bergen in en dat bleek de enige weg naar Kunming te zijn. De weg was smal en voerde langs diepe afgronden, maar onze koelbloedige chauffeur haalde rustig andere bussen in, want ons regelmatig zweethanden opleverde. Wat ons ook tijdens deze rit weer opviel, was dat de wegen er hier strak bijliggen. Nergens scheuren of gaten.
Ergens in op dat haarspeldenparcours stuitten we op de aardverschuiving. Een deel van het asfalt was van de weg geschoven en lag er in brokstukken naast, zodat de bus door een zanderig hobbelig terrein moest ploegen. Er waren mannetjes met schep en kruiwagen aan het werk, maar geen shovel of kraan te bekennen. Dat geldt trouwens ook voor de landbouw. We reden honderden kilometers door landbouwgebied en overal waren mensen met pikhouweel en zeis aan het werk, maar nergens landbouwmachines of zelfs maar paard en wagen te bekennen. Alles gaat hier met de hand, zelf het oogsten van maisvelden. Maar iedereen heeft werk, dat is een voordeel. En ze doen het vast met liefde, want de akkers liggen er hier strak en onkruidloos bij.
Om15.30 bereikten we eindelijk het vliegveld. Gelukkig had onze vlucht een half uur vertraging, en konden we net op tijd inchecken en stegen om 16.30 u op.
Om 20.00 u arriveerden we bij het hotel, waar de klamme hitte als een verstikkende deken op ons viel. Het hotel staat middenin de stad, die ook hier weer druk en lawaaiig is. Duizenden mensen op straat, overal kraampjes, neonlichten en harde muziek. In China lijkt het wel altijd kermis.
De grote publiekstrekker hier is een meer met daarin twee (s avonds verlichte) pagodes. Die hebben wij ook nog even snel gespot. Nu gaan we slapen, want morgenochtend reizen we om 9 u verder naar onze volgende bestemming: een dorp zo hoog in de bergen dat we de laatste kilometers moeten lopen/klimmen. Hopelijk is het zo hoog wat koeler, want hier is het nu (22.39 u) nog altijd 32c
Vanochtend om 6 uur zijn we in de bus naar het vliegveld in Kunming gestapt. Normaal gesproken duurt die trip 5 uur, maar vanwege een aardverschuiving zouden we een omweg door de bergen maken en zou het wat langer duren zei de gids.
Van omweg was echter geen sprake. Na 2 uur tolweg reden we via een 80 km weg de bergen in en dat bleek de enige weg naar Kunming te zijn. De weg was smal en voerde langs diepe afgronden, maar onze koelbloedige chauffeur haalde rustig andere bussen in, want ons regelmatig zweethanden opleverde. Wat ons ook tijdens deze rit weer opviel, was dat de wegen er hier strak bijliggen. Nergens scheuren of gaten.
Ergens in op dat haarspeldenparcours stuitten we op de aardverschuiving. Een deel van het asfalt was van de weg geschoven en lag er in brokstukken naast, zodat de bus door een zanderig hobbelig terrein moest ploegen. Er waren mannetjes met schep en kruiwagen aan het werk, maar geen shovel of kraan te bekennen. Dat geldt trouwens ook voor de landbouw. We reden honderden kilometers door landbouwgebied en overal waren mensen met pikhouweel en zeis aan het werk, maar nergens landbouwmachines of zelfs maar paard en wagen te bekennen. Alles gaat hier met de hand, zelf het oogsten van maisvelden. Maar iedereen heeft werk, dat is een voordeel. En ze doen het vast met liefde, want de akkers liggen er hier strak en onkruidloos bij.
Om15.30 bereikten we eindelijk het vliegveld. Gelukkig had onze vlucht een half uur vertraging, en konden we net op tijd inchecken en stegen om 16.30 u op.
Om 20.00 u arriveerden we bij het hotel, waar de klamme hitte als een verstikkende deken op ons viel. Het hotel staat middenin de stad, die ook hier weer druk en lawaaiig is. Duizenden mensen op straat, overal kraampjes, neonlichten en harde muziek. In China lijkt het wel altijd kermis.
De grote publiekstrekker hier is een meer met daarin twee (s avonds verlichte) pagodes. Die hebben wij ook nog even snel gespot. Nu gaan we slapen, want morgenochtend reizen we om 9 u verder naar onze volgende bestemming: een dorp zo hoog in de bergen dat we de laatste kilometers moeten lopen/klimmen. Hopelijk is het zo hoog wat koeler, want hier is het nu (22.39 u) nog altijd 32c
-
24 September 2016 - 17:40
Marja Van Eck:
Nou inspannende dag! Je maakt mee in China.fijne tijd! -
24 September 2016 - 18:12
Esther:
Wat spannend met die bus, brrrr. Gelukkig veilig aan gekomen.
Bij de kraampjes kun je mooi wat kopen want de koffer moet toch met 23 kilo terug -
24 September 2016 - 19:54
Ingrid:
Heel veel plezier in Ping'an! Je kunt je daar ook laten dragen naar het dorp...
Geniet ook van de bijzondere thee (die grote ballen in een theepot) en de koekjes die ze op straat staan te stampen. De verse zijn lekkerder dan die je in de souvenirwinkel koopt.
-
25 September 2016 - 00:00
Annem:
Xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
