dinsdag, aankomst in Lijiang

Vroeg op vanochtend! Om 6 uur moesten we naar het vliegveld en om 12 uur arriveerden we in Lijiang. Letterlijk en figuurlijk een cultuurshock: ten eerste het weer: 14c en stromende regen. We zitten op 2400 M hoogte in een prachtig hotel, echt oude Chinese folklore. Hier geen wolkenkrabbers en drukke straten, maar een weelderige begroeiing en allemaal oude pagodeachtige huisjes. We zitten nu met onze regenponchos en dikke truien aan bij de Macdonalds en gaan zometeen weer verder wandelen door de regen. Wel heel fijn dat het eindelijk niet meer zo zweterig warm is!

Nou... Na 4 uur sjouwen door de stromende regen neem ik mijn woorden terug: die warmte was toch wel fijn...

Als het droog is, zal Lijiang echt prachtig zijn! Een weelderige tropische begroeiing (dat is dan weer het voordeel van al dat water) en vooral het oude stadscentrum heel pittoresk, met een wirwar van smalle straatjes en pagodeachtige huisjes waarin borduurwerk, traditionele kleding, tassen, sieraden en trommels worden verkocht. Supertoeristisch dus, maar niet ingericht op de westerse toerist, want zelfs bij de VVV sprak geen mens Engels.

Dat taalgebrek leverde hilarische taferelen op toen we samen met de familie de Jong (uit onze groep) koffie, thee en cheesecake wilden bestellen. Het bestellen nam een half uur handen en voetenwerk in beslag, maar het smaakte goed. Pas na het afrekenen realiseerden we ons dat 15 euro pp wel een heftig bedrag was voor koffie en een minuscuul stukje taart. Dus vroeg ik nog eens om de kaart en daaruit bleek dat de theeliefhebbers uit het gezelschap maar liefst 12 euro pp moesten betalen voor een glas thee. Zie dan maar eens dat je je geld terug krijgt. Die handschoen namen we op en gingen in gesprek met de bediening.

Met handen, voeten en de vertaalapp legde we uit wat volgens ons niet klopte. Dat leverde een hevige discussie op onder het bedienend personeel. Na veel vijven en zessen werd niet alleen het teveel terugbetaald, maar alle koppen thee volledig vergoed. Wij hadden koffie, dus t was op ons niet van toepassing, maar wel weer een bijzondere ervaring.

Daarna wandelden Gert en ik nog even door de 'nieuwe' stad. Die was druk, lawaaiig en vies: op sommige plaatsen liepen de ratten over straat. Toch fijn als je dan stevige schoenen en een lange broek met onderin een koordje aan hebt hahaha.

Vanavond pizza gegeten, ook wel eens weer lekker na al dat Chinees. Pas vanavond zagen we hóe toeristisch deze stad is, ongelofelijk, het leek wel kermis. Maar door westerse toeristen kennelijk nog niet echt ontdekt, want tussen al die duizenden mensen op twee Spanjaarden na geen enkele blanke gezien.