zaterdag, laatste dag in Hongkong

We waren van plan om deze laatste dag van de vakantie echt uit te buiten en om 6 uur op te staan, maar toen we rond half 7 wakker werden door de onweer en doordat iemand aan onze deur rammelde, waren we allebei nog doodmoe van gisteren. Om half 9 sleepten we ons uit bed en besloten maar eens uitgebreid te gaan ontbijten in het luxe hotel waar we deze laatste nacht verbleven.

Daarna gewapend met een wandelroute erop uit. Hongkong is totaal anders dan alle andere steden die we in de afgelopen week hebben gezien. Met een skyline van glanzende wolkenkrabbers met meer dan 140 verdiepingen is dit een echte wereldstad en volgens de gids het financiële hart van Azië, naast Londen en New York de derde Wallstreet van de wereld. Maar naast glitter en glamour zijn gelukkig ook hier nog de typische drukke en lawaaiige Chinese straatjes te vinden.

Zo passeerden we Birdstreet waar mannen met tientallen vogelkooien en papegaaien op stokjes lekker relaxed in de zo'n zitten, de flowermarket waar bloemen uit Holland verkocht worden en de fishmarket waar allerlei soorten vissen verpakt in plastic zakjes met water aan de muren hangen, klaar om gekocht te worden door de vele Hongkongnezen die een aquarium in huis hebben omdat dat het toppunt van Feng Shui is.

Na een lange wandeling kwamen we aan bij de haven, waar we stuitten op een processie van mensen die met de zwaaiende vlaggen van China en Hongkong het Chinese volkslied zongen. Indrukwekkend. 1 oktober blijkt de nationale feestdag te zijn waarop het ontstaan van de Republiek van het Volk wordt gevierd.

Daarna staken we de brede haven over met de ferry en vonden aan de overkant de straten bezaaid met duizenden vrouwen die in groepjes op straat lagen te kletsen, borduren, eten, drinken en elkaar masseren. Verbazingwekkend, dus nieuwsgierig sloot ik me aan bij een groepje dames en vroeg hen waarom ze zich daar verzameld hadden.

Het bleken vrouwen uit de Filipijnen die als huishoudelijk personeel bij gezinnen in Hongkong werken. Volgens hen heeft bijna ieder Hongkongs gezin inwonend personeel. Ze werken er steeds twee jaar en sturen al hun geld naar hun familie in de Filipijnen, omdat het geld daar tweemaal zoveel waard is, is het lucratief, al missen ze hun kinderen wel erg. Ze hebben eenmaal per week een dag vrij en die wordt dan doorgebracht op straat, samen met al hun collega's. Wat een andere levens dan wij hebben...

Daarna met de metro terug en de spullen gepakt. Om 20 uur werden we naar het vliegveld gebracht, waar bleek dat ons vliegtuig 5 uur vertraging had. We kregen ter compensatie een consumptiebon die we helemaal hebben besteedt bij de Mac café aan taartjes en muffins. Daarmee hebben we tot 10 voor 4 de tijd gedood. En nu de lucht in!